Week 6: Brownsberg

Dit weekend (23 en 24 maart) zijn we naar Brownsberg geweest.

Samen met de studenten van KHK Turnhout vertrokken we zaterdagochtend (23 maart) rond half 9 met de bus richting Brownsberg. We werden thuis opgehaald en maakten kennis met onze gids Sergio. We reden ongeveer een 3-tal uurtjes. Toen we aan de voet van Brownsberg kwamen, moesten we met de bus door enkele smalle, kleiachtige, hobbelige paadjes die soms heel steil omhoog gingen. Het had die nacht ook goed geregend, waardoor er veel plassen op de weg lagen de het een glibberige bedoening was. Tijdens onze tocht naar boven voelde ik mij al gauw een beetje misselijk. Door de putten in de weg ging de bus op en neer, en van links naar rechts.

Op een bepaald moment, wanneer we een bocht wilden nemen, geraakte de bus niet meer vooruit. Ooh nee! We zitten vast! De bus helde helemaal naar de rechterkant, waardoor iedereen zo snel mogelijk links moest gaan staan/zitten! De buschauffeur en de gids beslisten dat iedereen moest uitstappen. Iedereen stapte zo snel mogelijk uit de bus. We zagen dat de bus aan de ene kant helemaal vast zat in de kant van de weg. We besloten dan maar om te voet verder te gaan. We lieten onze bagage in de bus. Er was ondertussen al hulp voor de bus onderweg.

Het was nog een dik kwartiertje stappen voordat we helemaal boven waren. Toen we boven op de Brownsberg waren genoten we van een adembenemend uitzicht! We verkenden onze slaapplaats voor die nacht. De meisjes lagen samen in een huis met 3 kamers en de jongens lagen in een ander huisje iets verder op. Terwijl we wachtten op onze bagage (die nog in de bus lag), verkenden we samen met onze gids Sergio de omgeving. Wanneer de bus eindelijk ook boven was geraakt, namen we onze bagage en installeerden we ons in onze kamer. We pakten onze rugzak om naar de Leo waterval te vertrekken. Het was een tocht door het regenwoud naar beneden van zo’n 800m. Toen we bij de waterval aankwamen genoten we opnieuw van een stukje prachtige natuur! Het water was lekker verfrissend en we rustten hier een beetje uit. Daarna vertrokken we terug naar boven. Het was best zwaar en vermoeiend om weer helemaal naar boven te klimmen. Maar we waren allemaal goed terug geraakt!

’s Avonds kregen we op Brownsberg nog een stevige maaltijd van rijst, bami, kip, groentjes, enzovoort. Op een gegeven moment had een gids van een andere groep een vogelspin bij zich. We mochten ze allemaal even vastnemen om er mee op de foto te gaan. Sommigen lieten de vogelspin zelfs op hun gezicht kruipen. Dit wilde ik toch ook zeker wel eens proberen! Spannend!

Daarna verzamelden we ons op het terras van het huisje van de jongens. We beleefden nog een zeer leuke en gezellige avond. De jongens hadden ook een gitaar meegenomen, waardoor de sfeer top was! 

De volgende dag (zondag 24 maart), namen we een stevig ontbijt en vertrokken stilletjes aan richting de Irene waterval. Deze tocht zou zo’n 2 km stappen zijn. Uiteraard stapten we eerst de hele tijd bergaf. Na zo’n uurtje stappen kwamen we aan bij de Irene waterval. Deze waterval was nog mooier dan de Leo waterval die we de dag ervoor bezochten. We trokken snel onze zwemkledij aan en genoten in het verfrissende water. Na deze lange toch waren we blij dat we er geraakt waren, dus een foto van de prachtige natuur en toffe groepsfoto is hier zeker op zijn plaats!

Na een tijdje vertrokken we terug naar boven. 2 km steil omhoog door de bossen... Het was een zeer zware, vermoeiende en uitputtende tocht! Toen we bijna boven waren, begon het opeens hard te regenen. Maar niemand nam zijn/haar regenponcho uit de rugzak. Het deed juist goed om wat frisse regen over ons heen te krijgen. Toen we nog even op een vlak stuk moesten lopen, viel de regen als bakken uit de lucht. Ik kan maar amper mijn ogen openhouden omdat het zo hard regende. Als verzopen kipjes kwamen we uiteindelijk aan bij ons huisje. We konden ons nog snel even douchen en omkleden. Daarna vertrokken we terug richting Paramaribo. Het weekend was echt een leuk avontuur geweest!! Op naar het volgende avontuur!