De voorbije weken... (week 3 en 4)

De voorbije weken (week 3 en 4) waren voor mij persoonlijk twee weken vol emoties, met enkele tegenslagen, maar ook een week met geweldige groepsmomenten...

In de loop van week 3 kreeg ik van mijn papa het spijtige nieuws dat mijn moemoe in het ziekenhuis lag en dat het niet goed met haar ging. Ik maakte mij natuurlijk veel zorgen en wilde haar graag gaan bezoeken. Maar dit ging helaas niet... . Ik hoorde van Elias en mijn ma dat ze foto’s van Suriname mee naar het ziekenhuis namen om aan moemoe te laten zien. Ze hield de foto’s stevig vast. Ze vertelden aan moemoe  over mijn belevenissen en uitstappen in Suriname. Dit stelde mij al wat gerust Ik dacht veel aan haar en hoopte dat alles weer goed ging komen.

Op vrijdag 1 maart fietsten we met onze groep naar het centrum. Toen we bij de bank wilden stoppen, zag ik te laat dat Lien voor mij afdraaide. Ik kon niet meer op tijd remmen... Ik vloog in het achterwiel van Lien haar fiets! Ik belandde met een smak op de brandende, harde weg.  Mijn gezicht en handen raakten  eerst de grond. Daarna belandde ik met mijn buik en ribben op het stuur van mijn fiets. Nu schaafde mijn knie ook nog over de grond, autch! Het deed enorm veel pijn, maar ik wilde zo snel mogelijk rechtstaan en de schaduw gaan opzoeken. Ik voelde dat er wat bloed uit mijn mond kwam. Mijn lip lag wat open en mijn knie bloedde ook. Gelukkig had Veerle ontsmettingsmiddel bij en deden we dit meteen op mijn knie. Ik probeerde me zo sterk mogelijk te houden. Mijn pijngrens was weeral een stukje omhoog gegaan, dacht ik. Na een tijdje fietsten we verder naar het Zin, waar we gingen zwemmen. De barman van het Zin gaf mij een zak met ijs, deze hield ik goed tegen mijn gezicht. Hij verzorgde mijn knie ook en ontsmette deze met een plaatselijke sterke drank ‘Palm’ (90%). Dit deed verschrikkelijk veel pijn! Maar dit ontsmettingsmiddel heeft wel goed gewerkt. Mijn knie is aan het genezen! 

Op zaterdag 2 maart belde papa om mij te vertellen dat mijn moemoe overleden was... Dit kwam echt hard aan, ik had nooit verwacht dat het allemaal zo snel zou gaan. Ik had dit niet echt zien aankomen. Ik had veel verdriet. Gelukkig waren de studenten van Turnhout in de buurt om me te troosten en ook mijn groep in ons huisje heeft mij goed gesteund. Bedankt! De volgende dagen waren niet gemakkelijk voor mij. Toch besloot ik om me sterk te houden en om me aan de laatste mooie herinneringen van mijn moemoe, stevig vast te houden.

Tijdens het verdere weekend heb ik nog wel geprobeerd om mijn gedachten wat te verzetten. Ik had dan toch nog enkele leuke en gezellige momenten met onze groep beleefd. Ook met de studenten van KHK Turnhout klikt het goed!

Vorige week (week 4) heb ik nog een moeilijke week gehad. Ik dacht vaak aan thuis en aan mijn familie. Op school had ik het spijtige nieuws ook verteld. De leerkrachten waren erg begripvol en steunden me met lieve woorden en knuffels. Ik had ook een heel mooi kaartje van het leerkrachtenteam gekregen. Het deed echt goed om te weten dat hier ook veel mensen zijn die me sterkte toewensen en mij steunen in deze moeilijke tijd. Op dat moment voelde ik mij (nog meer dan anders) echt een deel van het schoolteam van O.S. Nieuw-Amsterdam.

Tijdens de stage van deze week waren we, de 9 Belgische stagiaires, ook nog op het idee gekomen om een Belgische week te organiseren (de week na de paasvakantie). De leerkrachten en schoolleider vonden dit een heel goed idee. We zijn van plan om de Belgische week dan afsluiten met een heus schoolfeest. Tijdens het schoolfeest zal elke klas een dansje of optreden geven voor elkaar, voor de ouders, de familie en de vrienden van de kinderen. We dansen dan allemaal op Belgische muziek uiteraard! Mijn stageklasje gaat op het liedje ‘Alle kleuren’ van K3 dansen. Volgende week beginnen we met oefenen. We maakten ook al een leuke affiche die we dan aan elke klas ophingen. 

Vrijdag 8 maart, internationale vrouwendag. Vandaag werd mijn moemoe begraven in België. Ik vond het heel jammer dat ik er niet bij kon zijn. Ik had haar ook nog een brief geschreven, deze werd voorgelezen in de kerk. Zo was ik toch bij het afscheid van mijn moemoe en bij mijn familie.

In de late namiddag vertrok ik, samen met de studenten van Turnhout richting Nieuw-Amsterdam. We gingen meedoen aan een wandelloop (= een soort sponsortocht) tegen borstkanker. Alle andere stagiaires en ook enkele leerkrachten van onze school O.S. Nieuw-Amsterdam deden mee. We hadden allemaal een roos t-shirt aan (deze hadden we op school gekocht) als steun voor de actie ‘Pink Ribbon’ tegen borstkanker. Er waren heel veel mensen op de wandelloop! Allemaal enthousiaste mensen die deze actie wilden steunen. We deden samen enkele opwarmingsdansjes op vrolijke muziek. Daarna begonnen we aan de wandelloop. We wandelden in Nieuw-Amsterdam langs de Surinamerivier. Het was er echt prach-tig!! 

Toen ik ’s avonds thuiskwam van de wandelloop waren Rita Van Elsen en Agnes Dilliën (docenten Thomas More) bij ons op bezoek. De anderen van ons huisje hadden voor hen lekkere Surinaamse kip met rijst gekookt. Ik nam ook nog een bordje en ging er gezellig bij zitten. Het was nog een leuke avond geweest. 

Zondag 10 maart vertrokken we ’s morgens rond 9u om dolfijnen te gaan spotten. Rita Van Elsen en Agnes Dilliën gingen ook met ons mee. We reden eerst met de taxi naar Leonsberg. Hier stapten we dan op een bootje. Na een tijdje varen, kwamen we een vissersbootje tegen. We mochten even in hun boot kijken. Zo zagen we wat de vissers allemaal gevangen hadden. Daarna kwamen we in het gebied waar we de dolfijnen konden spotten. Soms zag je de vinnen van de dolfijnen een beetje uit het water komen. Veel van de dolfijnen hebben we dus niet echt gezien. Na een tijdje vaarden we naar een zandbank. Toen we bij de zandbank aankwamen, stonden er heel veel honden ons al op te wachten. Gelukkig deden ze niets. Op deze zandbank stonden ook een paar kleine huisjes gemaakt uit golfplaten. Hier woonden ook enkele mensen. (waarschijnlijk vissers) Een eindje verderop legden we onze handdoeken neer en genoten nog wat van het zonnetje. We hebben ook even in de Atlantische Oceaan gezwommen. Het water was best warm. Toen we aan het genieten waren van de rust, begon het opeens hevig te regenen! (regenseizoen) We pakten snel onze spullen en mochten schuilen onder een afdakje van één van de huisjes. We hebben hier best een tijdje gewacht tot de hevige regenbui voorbij was. Rond 1u kwam de bootsman ons weer ophalen en vaarden we terug naar Leonsberg. Ook al viel de dag een beetje in het water, toch was het een leuke trip geweest!