Week 2, Ik voel me thuis! (deel 2)

Donderdag 21 februari werkten we op school weer rond de verteltassen. We verdeelden het werk. Er waren vandaag ook weer veel ouders aanwezig om mee te werken aan het verteltas-project. Lisa, één van de ouders en ik werkten aan de prent die op de zak van de verteltas zou komen. We tekenden de cover van het prentenboek op een wit doek. Later zouden we het dan nog inschilderen met textielverf.

Vandaag had ik ook nog even samen gezeten met hoofdkleuterleidster Shirley om de planning van volgende week te bespreken. Volgende week zou ik elke dag het ochtendritueel en één extra activiteit voor mijn rekening nemen. Lotte en ik bespraken ook met Shirley wat we gingen ondernemen aan ‘vernieuwing’ in de twee klasjes. In de late namiddag ging ik nog even naar de Zus & Zo. Om te skypen met de lieve mama die vandaag jarig was. Bijna heel de familie kwam opeens te voorschijn op skype. Wat een leuke verrassing!

Vrijdag 22 februari ging de stagedag ook weer snel voorbij. Het weekend kon beginnen! In de namiddag zijn we nog even de stad Paramaribo ingetrokken en zijn we wat gaan winkelen. ’s Avonds zijn we gezellig in ons huisje gebleven en hebben we wat spelletjes gespeeld.

Op zaterdag 23 februari vertrokken we al vroeg om samen met de directrice van mijn stageschool O.S. Nieuw-Amsterdam en nog 40 andere studenten uit België naar de Colakreek te gaan. Colakreek kan je een beetje vergelijken met de Mosten in Hoogstraten. Het is een recreatiedomein waar je lekker kan zwemmen in water dat, uiteraard, op Cola lijkt en wat kan uitrusten. Onze directrice had voor vervoer gezorgd, voor veel eten en drinken. Toen we bij de Colakreek aankwamen, begon het te regenen. Een tijdje schuilden we in gezellige hutjes. Wanneer het over was met regenen waagden we ons in het water. Het was een rustig dagje geweest. ’s Avonds zijn de meisjes (Lien, Sofie, Veerle en ik) nog naar de Zsa Zsa Zsu geweest. Een lokale discotheek in Paramaribo. De jongens (Jan en Max) gingen die avond naar een reggaefestivalletje. Het was een geslaagde avond!

Op zondag 24 februari hebben we allemaal wat uitgeslapen. Wanneer we wakker waren, hadden we allemaal wat gepoetst, want zondag = poets-en-was-dag. Sofie en Lien gingen in de namiddag wat zwemmen. Veerle en ik hadden heel de dag nog goed doorgewerkt aan ons afstudeerproject en hadden voor stage gewerkt. ’s Avonds waren we nog naar het ‘Pannenkoeken & poffertjes huis’ geweest. Ik heb er een hartige reuze pannenkoek gegeten. Njam sweety! (= smakelijk eten in het Sranantongo)

Maandag 25 februari hadden we een vrije dag. In Suriname vierden ze vandaag ‘de dag van de revolutie’. Ik stond al vroeg op om in de voormiddag nog goed voor school te werken. Zo konden we in de namiddag met z’n allen gaan zwemmen en genoten nog van onze vrije dag!

Week 2, Ik voel me thuis! (deel 1)

Maandag 18 februari stond ik weer vroeg op om naar school te vertrekken. Toen ik opstond regende het weer hevig. Ik stuurde naar Lisa en vroeg haar wat het plan was met deze regen. Ze zei dat ze een taxi probeerde te regelen voor ons en voor de studenten van Domburg (ander schooltje). Gelukkig was de taxi op tijd en konden we onze bus in het centrum nog halen. Wanneer we met de schoolbus onderweg waren, was het al opgehouden met regenen. Gelukkig!

Deze week ga ik nog verder met observeren in het klasje van juf Rekha. Op het einde van de week ga in dan samenzitten met juf Shirley en studente Lotte om onze weekplanning voor de volgende week te bespreken. Deze schooldag ging weer snel voorbij.

Toen we met de schoolbus in het centrum Paramaribo aankwamen, stopte de bus niet meteen. 

We bleven dan maar op de bus zitten en vroegen aan de buschauffeur of hij langs de Londenstraat (hier wonen de studenten van Turnhout) en langs de Koffielaan (onze straat) reed. Hij vertelde dat we al voorbij mijn straat waren en dat ik best snel kon uitstappen en op het busje (dat aan de overkant stond te wachten) kon springen. Ik twijfelde geen seconde en stapte (alleen!) over op het andere busje. Ik vroeg aan de buschauffeur of hij langs mijn straat reed en of hij wilde zeggen waar ik moest uitstappen. Gelukkig was is veilig en na nog een eindje wandelen thuis geraakt! In de namiddag ging ik met Veerle nog even naar de Zus & Zo om nog wat op te zoeken voor onze stage (afbeeldingen, ideetjes, ...).

Dinsdag 19 februari regende het ’s morgens gelukkig niet en konden we gewoon met de fiets naar het centrum rijden. Op stage was mijn juf afwezig. Daarom stond er nu een andere juf voor de klas. Deze stagedag ging ook weer zo voorbij.

In de namiddag hadden Veerle en ik zin in pannenkoeken! Dus gingen we naar de winkel (chinees winkeltje op 100m van ons huisje) om de nodige ingrediënten te gaan halen. We besloten om nog te wachten tot iedereen thuis was om aan de pannenkoeken te beginnen. Het waren kleine, dikke, maar toch lekkere pannenkoeken geworden. Njam!

’s Avonds zijn we nog naar ’t vat geweest om Sofie haar verjaardag al wat in te zetten. (Sofie is op 20 februari jarig.) We probeerden weer enkele nieuwe cocktailtjes uit. Rond ongeveer 12u lagen we in ons bed. Het was een zeer leuke avond geweest. Goed gelachen en de sfeer in onze groep zit echt goed! Ik voel me zeker al wel ‘thuis’, hier in de Koffielaan, in Paramaribo, in Suriname.

Woensdag 20 februari. Sofie is jarig! Dat moet gevierd worden. Maar eerst moesten we natuurlijk allemaal nog naar school. Na schooltijd heb ik nog een rustig namiddagje gehouden. Ik heb eerst wat voor stage gewerkt, naar de winkel geweest voor ballonnen en verjaardagskaarsjes, wat gerust, ...

De ballonnen hingen op aan onze poort en in ons huisje, zodat we Sofie toch een ‘verjaardagsgevoel’ konden geven. We hadden ook nog een grote, lekkere taart voorzien voor haar, mét kaarsjes! 

’s Avonds gingen we nog gezellig in de Pizza hut eten.

En het eerste weekend in Suriname is begonnen!

Op vrijdag 15 februari kwam ik na een tochtje met de schoolbus en met de fiets terug thuis. De jongens van ons huisje waren deze middag met mister Andy op tocht vertrokken naar Nickerie. Zondag komen ze pas terug naar huis. Het werd dus een echt ‘girls-weekend’! ’s Avonds zijn we met de meisjes iets gaan eten in ’t vat. Ik wilde eens een gerechtje van hier proberen, daarom koos ik voor de bamie goreng. Toen we met een goed gevulde maag terug thuis kwamen, besloten we om de was te doen. We probeerden onze primitieve wasmachine uit. Wanneer onze kleren gewassen waren, hingen we ze te drogen op het droogrek. Daarna zijn we nog wat in de zetel gaan zitten en zijn we redelijk op tijd gaan slapen. We waren allemaal moe!

Zaterdag 16 februari besloten we om in de voormiddag wat voor school te werken. Lien en Sofie werkten op hun kamer en Veerle en ik gingen aan de keukentafel zitten. Lien en Sofie waren al eerder klaar als Veerle en ik. Zij fietsten al naar de Zus & Zo. Veerle en ik kwamen achterna wanneer we klaar waren met ons schoolwerk. In de Zus & Zo hebben we wat gesurft op internet en ook iets gegeten. Ik had een broodje pom genomen (is een Surinaams gerecht). Dit was zeer lekker en voor herhaling vatbaar! Het eten en drinken zijn hier ook helemaal niet duur. Voor 20 SRD (= ongeveer 5 euro) heb je al iets gegeten en iets gedronken. ’s Avonds wilden we eens een stapje in de wereld gaan zetten. We besloten om een taxi te nemen naar ’t vat en daarna een kijkje te gaan nemen in de ‘Starzz’. Wanneer we rond half 11 de Starzz binnen gingen, was er nog niemand. We dronken dan nog maar iets bij ’t vat ernaast. Rond iets voor 12 gingen we nog eens kijken of er al wat meer volk in de Starzz was. Er was een bandje aan het optreden die typische muziek van hier in Suriname speelde. Rond kwart voor 1 hebben we al een taxi terug naar de koffielaan (ons huisje) genomen.

Zondag 17 februari hebben we een beetje kunnen uitslapen. We merkten snel dat het buiten hevig aan het regenen was. We besloten dan maar om ons huisje eens een grondige poetsbeurt te geven. Daarna werkten we nog wat voor school. Lien en Sofie vertrokken weer met de fiets naar de Zus & Zo terwijl Veerle en ik nog wat verder werkten. Het bleef maar hevig regenen, dus uiteindelijk zijn Veerle en ik (met een regenponcho) door de gietende regen naar de Zus & Zo gefietst! Ook al hadden we een poncho aan, toch kwamen we als verzopen kipkes aan in de Zus & Zo. We hebben daar dan ook nog lekker iets gegeten. Toen we naar terug huis wilde rijden, regende het nog steeds. Weer moesten we door die gietende regen. Zo’n fietstochtje had ik nog nooit meegemaakt! We kropen op tijd in ons bedje. De volgende dag weer vroeg opstaan om naar onze schooltjes te vertrekken.

(De foto's kan je op facebook bekijken!) 

Vervolg van de eerste dagen in O.S. Nieuw-Amsterdam

Donderdag 14 februari fietste ik ’s morgens voor de eerste keer helemaal alleen naar het centrum. Ik had met de anderen, van lager onderwijs (khk Turnhout), bij de brandweer afgesproken. Ik had van te voren al goed op het plannetje gekeken hoe ik moest fietsen. Gelukkig had ik de weg goed gevonden en stond ik op tijd voor de brandweer. Toen de anderen er ook waren, zetten we onze fiets achterin bij de brandweer. Daar staat hij veilig. Vandaag gingen we niet met de boot naar school, maar met twee schoolbusjes. We reden met de schoolbus ook over de grote Jules Wijdenboschbrug! Dit is de brug over de Suriname rivier die Paramaribo en de plaats Meerzorg in het district Commewijne met elkaar verbindt. Onze schoolbus die we moesten nemen in Paramaribo was vandaag best laat vertrokken, daarom hadden we de bus in Meerzorg gemist en moesten we een andere bus nemen. Hierdoor kwamen we een kwartiertje te laat aan op school. Wanneer we op school aankomen, gaan we altijd eerst even ‘goeiedag’ zeggen tegen de directrice. We vertelden haar wat er was misgelopen met ons vervoer en ze bood meteen een oplossing aan. De volgende dag moest ons vervoer dan al wat vlotter verlopen.

Vandaag ging ik observeren in leerjaar 1 (4-jarigen) bij juf Charmitta. Hier zag ik hoe de ouderochtend verliep. Tijdens een ouderochtend mogen enkele ouders in de klas komen kijken naar hoe hun kind in de klas participeert. De school besteedt veel tijd aan het betrekken van ouders bij het school- en klasgebeuren.

Vlak voor de pauze werden Lotte (stagiaire kleuteronderwijs van Limburg) en ik even naar buiten geroepen door de hoofdkleuterleidster Sherley. Juf Charmitta en juf Rekha kwamen er ook bijstaan. Ze wensten ons ‘Happy Valentine’. We kregen zelf een mooi armbandje cadeau van onze juf. Ik van juf Rekha en Lotte van juf Charmitta. Het verbaasd me nog steeds hoe vriendelijk en lief de mensen hier zijn!

Na de pauze hadden we nog een bijeenkomst rond ‘verteltassen’. In België werken ze hier al mee, maar in Suriname willen ze het gaan invoeren. De informatie die we kregen had ik in België al verworden. Zodoende kan ik met mijn voorkennis de school ook helpen om het ‘verteltas-project’ te ondersteunen, tot een goed einde te brengen enzovoort. Elke donderdag zitten we voortaan bij elkaar om aan het ‘verteltas-project’ te werken. Tijdens de pauze kregen we ook veel eten en drinken (koeken, chocolade, cakejes, cola, ...).

Vrijdag 15 februari waren we goed op tijd op school. Deze keer verliep het vervoer prima! Na het zingen van het volkslied ging ik met juf Rekha mee naar de klas. Voortaan sta ik altijd in het klasje van juf Rekha (leerjaar 1, 5-jarigen). Het is echt een hele lieve en vriendelijke juf en ze stelt me goed op mijn gemak. O.S. Nieuw-Amsterdam staat ook volledig open voor vernieuwingen. De school heeft ook best veel materialen te beschikking! Sommige didactische materialen zijn wel aanwezig, maar worden jammer genoeg niet gebruikt. Vandaag zijn we tot half 1 op school gebleven. 

Het was weer een leerrijke en interessante observatiedag!

Een spannende eerste dag naar mijn stageschool O.S. Nieuw-Amsterdam

Woensdag 13 februari moest ik al vroeg uit de veren. De anderen van ons huisje konden nog wat langer slapen. Om 6u stonden Lisa, Janna en Michiel (studenten khk Turnhout) me al op te wachten voor ons huisje. Zij wisten al een beetje hoe we op onze school moesten geraken, omdat ze al een week langer hier in Suriname zijn en al enkele dagen naar de school zijn gegaan.

We vertrokken met de fiets naar het centrum. We parkeerden onze fietsen achterin bij de brandweer. Daarna namen we een schoolbus richting de Suriname rivier. Na een eindje rijden met het busje stapten we uit. We moesten nog even wachten en daarna gingen we het bootje op. Beste spannend op zo’n bootje! We deden allemaal een reddingsvest aan en vertrokken naar de overkant, naar het district Commewijne. Het bootje wiebelde op een bepaald moment heel hard op en neer! De man die het bootje bestuurde moest lachen. Wanneer we aankwamen in Commewijne, moesten we nog een klein stukje wandelen tot we bij het schooltje O.S. Nieuw-Amsterdam aankwamen.

Na deze lange tocht kwamen we om half 8 onze stageschool aan. Op het eerste zicht leek het een zeer leuk en gezellig schooltje. We gingen samen naar de directrice. Zij ontving ons zeer hartelijk en was echt super vriendelijk. Ik stelde mij voor, gaven elkaar een hand en gaven elkaar 3 ‘wangen’ (3 kussen zonder geluid).  De directrice stelde mij aan alle leerkrachten voor. Iedereen was heel vriendelijk en waardoor ik mij al een beetje op mijn gemakt begon te voelen.

Op onze school deden er ook nog studenten uit Limburg stage. Zij waren gisteren voor de eerste dag naar de school gekomen. Omdat we met zoveel stagiaires op onze school stonden, ontstond er een klein probleempje rond het vervoer. We konden niet allemaal de boot nemen om naar school te komen (De boot is te klein voor zoveel studenten te vervoeren.). Daarom moesten wij (Lisa, Janna, Michiel en ik) voortaan twee schoolbussen nemen. De schoolbus is gratis voor ons. Maar hiervoor moesten we eerst nog langs het ministerie van openbaar vervoer gaan. Om dit allemaal te regelen mochten we van de directrice om half 10 (wanneer de eerste pauze begint) vertrekken uit de school.

Om 7.50u sloeg de directrice op de bel. De kinderen gingen allemaal netjes per klas in de rij staan. Toen ze nog een keer op de bel sloeg, draaiden de kinderen zich om (met hun gezicht naar de vlaggenstok) en werd het muisstil. Enkele kinderen droegen de vlag van Suriname naar de vlaggenstok en maakte de vlag hieraan vast. Wanneer er nog een keer gebeld werd, werd de vlag omhoog gehesen. De kinderen zongen samen het volkslied. Ze zongen het heel ingetogen en mooi. Daarna gingen de kinderen naar de klas. Elke ochtend doen ze dit ritueel met de hele school. Vandaag ging een kijkje nemen in leerjaar 2 bij juf Rekha.

In Suriname benoemen ze de kleuterschool met ‘onderbouw’ en de lagere school met ‘bovenbouw’. In de onderbouw heb je dan twee leerjaren: leerjaar 1 (4-jarigen) en leerjaar 2 (5-jarigen). Vanaf de lagere school werken ze met ‘klas ...’.

Voor ik het wist was het al half 10 en moesten we terug naar Paramaribo vertrekken om ons vervoer te gaan regelen. Het was een korte eerste ‘stagedag’, maar zeker al erg interessant!

’s Avonds kwam ‘mister Andy’ (de schoolmentor van Jan en Max) voor ons Surinaams koken. We hadden van te voren de nodige ingrediënten gaan kopen. Het gerechtje bestond uit rijst, kip, kousebanden (dit zijn lange, groene bonen), ajuin, sojasaus, en enkele typische kruiden van hier. We maakten het gezellig op ons terras en aten daar samen de lekkere maaltijd op. Andy vertelde ons nog enkele interessante weetjes over Suriname. 

Het was een leuke en gezellig avond! 

Paramaribo verkennen en ontdekken

De eerste volledige dag in Suriname, zondag 10 februari. 

Ook al hadden we afgesproken dat we gingen ‘uitslapen’, toch was iedereen rond half 9 à 9 uur wakker. Vandaag gingen we de omgeving verkennen. We besloten om te voet naar het centrum te wandelen. Gelukkig had Veerle vanuit België een plannetje meegenomen van de stad Paramaribo. Zo konden we ons toch al een beetje oriënteren. Het was zeer warm! Na een tijdje wandelen, stopten we even voor een eerste terrasje. Door het warme en plakkerige weer lasten we onderweg op tijd een drink- en zitpauze in. Van al dat stappen had ik blaren op mijn voeten gekregen, au! In België zou ik al snel beginnen klagen en zeuren, maar hier hield ik vol en probeerde ik mijn pijngrens te verleggen.

Op een bepaald moment zagen we de bekende letters ‘I love SU’ staan. Dit kunstwerk trekt veel toeristen aan. Wij maakten hier natuurlijk ook een leuke groepsfoto bij!

Daarna zochten we de Zus & Zo op. Over deze ‘bar’ hadden we al veel positieve dingen gehoord. En inderdaad. Het is een gezellige plaats waar je lekkere dingen kan eten en drinken. Je hebt er ook gratis wifi. Handig!

Het was een lange en leuke dag, maar toch ging hij snel voorbij! 

Op maandag 11 februari zijn we fietsen gaan huren. In Suriname moet je aan de linkerkant rijden. Dit was in het begin wel even wennen! We fietsten allemaal achter elkaar door de straten van Paramaribo (wel een grappig zicht, zo’n lange rij fietsers achter elkaar!). We zochten naar een winkel waar we een Surinaams SIM-kaartje kopen. Na een eindje fietsten hadden we het gevonden. Zo, nu kunnen we ook eens naar elkaar en naar de andere studenten in Suriname bellen/sms’en. Daarna reden we langs choi’s, een winkel met Europese producten. Hier gingen we natuurlijk eens een kijkje nemen. Als laatste stop kwamen we langs de Zus & Zo. Hier hadden we nog een lekker kersensapje gedronken. Mmm, lekker verfrissend! ’s Avonds gingen we nog iets eten in ’t vat.

Dinsdag 12 februari moesten de jongens (Jan en Max) voor de eerste keer naar hun stageschool. 

De meisjes (Veerle, Lien, Sofie en ik) trokken de stad in om wat te gaan winkelen. We kochten handdoeken, slippers, ... Daarna gingen we nog naar de Zus & Zo, waar we nog even onze vrienden, ouders, ... op de hoogte brachten van onze eerste dagen hier in Suriname. Die avond gingen we vroeg slapen. De volgende dag moesten we voor de eerste keer naar ons schooltje. Om 6u ’s morgens kwamen de studenten (khk Turnhout) mij met de fiets ophalen. Vroeg opstaan dus!

Veilig aangekomen in Paramaribo

Hallo allemaal! 

Op zaterdag 9 februari begon onze reis naar Suriname. We kwamen samen op de luchthaven in Schiphol. Om 11.45u gingen we de lucht in. We gingen een 9 uur durende vlucht tegemoet. Al snel kregen we lekker eten op het vliegtuig. Ook hadden we allemaal een eigen schermpje voor ons. Hier konden we films op kijken, spelletjes spelen, muziek luisteren, enzovoort. De vlucht was zeer goed verlopen!

Bij de aankomst op de luchthaven Zanderij, viel de warmte echt als een vochtig deken op ons neer. Het was meteen ‘puffen’. Op de luchthaven hebben we nog wel lang moeten wachten tot alle mensen door de douane waren. Wij waren bijna als laatste aan de beurt. Gelukkig hadden we daarna allemaal onze koffer gevonden. Taxi Mike stond ons al op te wachten. We moesten ongeveer nog een uurtje rijden voordat we bij ons huisje aankwamen. We stopten ook nog even bij de winkel. Hier kochten we wat sandwiches, beleg en drinken voor de volgende ochtend. 

Toen we bij ons huisje waren aangekomen, stond de man van onze huisbazin al op ons te wachten. We werden erg hartelijk ontvangen. Hij leidde ons rond in het huisje en vertelde enkele nuttige weetjes over het huisje. Het was er zeer proper en alles was goed in orde. We hebben ook een grote tuin (zonder gras) rond onze tuin en een stenen terras voor ons huis. We kozen ook allemaal een kamer uit doormiddel van loting. We installeerde ons op het gemakje. Veerle en ik hadden de grootste kamer gekregen (lekker veel plaats voor al onze schoenen enzo, haha)! Daarna gingen we nog even in de living zitten en bespraken we al enkele dingen. We kropen rond ongeveer 11u (surinaamse tijd) in bed. We waren doodop!

Warme en zonnige groetjes! xxx